1:21:03
Właśnie się wprowadziłem.
1:21:05
Nic o tym nie słyszałam.
1:21:09
Jesteś Annie Nielsen?
1:21:13
Dużo o tobie mówili.
1:21:15
Na przykład, co?
1:21:18
że jesteś zdolną artystką
i pracujesz w muzeum.
1:21:23
Jesteś wdową.
1:21:26
Pani Gorman uwielbia
1:21:30
twoje róże.
1:21:33
Były piękne.
1:21:37
Ale w okolicy spadło
ciśnienie wody.
1:21:41
Nie ma...
1:21:42
prądu ani gazu.
1:21:46
Wielu rzeczy
1:21:48
nie ma.
1:21:50
Brak mi czystych ubrań
i ulubionych książek.
1:21:54
Nie ma obrazów,
nad którymi pracowałam.
1:22:07
Są wszędzie, codziennie!
1:22:10
Zabiłem go!
1:22:15
Po nim.
1:22:23
Dzięki.
1:22:28
- Zginęły jakieś obrazy...
- Bardzo mi bliskie.
1:22:34
Takie, które mi przypominały...
1:22:44
Mojego męża i dzieci.
1:22:48
Dlatego nigdzie
1:22:49
nie wychodzę.
1:22:51
Bo mogą wrócić?
1:22:56
- życzę ci tego z całego serca.
- Nie wrócą.