:11:02
Hej tam, panie Faraday.
:11:05
- Jak on się miewa?
- W porządku.
:11:07
Chodzimy do psychologa.
:11:09
Mówi, że jest coraz lepiej,
ale wciąż jest bardzo zamknięty.
:11:14
A jego ojciec?
:11:18
Też w porządku.
:11:20
Chodzi ze swoją studentką?
:11:23
- Mówi, że jest coraz lepiej...
- Ale że wciąż jest bardzo zamknięty.
:11:31
Mój nowy partner to chodzący komputer,
ale kompletnie nie z tego świata.
:11:38
Jak go posadzić naprzeciwko przestępcy,
robi wielkie oczy.
:11:41
Powinien pochodzić na twoje zajęcia.
:11:45
- Przerabiasz zawsze to samo?
- Tak.
:11:48
Podobałoby jej się to.
Wiele by dla niej znaczyło.
:11:51
Jak zwykle cię zapraszam.
Możesz wpaść jako gość.
:11:58
Nie mam ochoty być przez ciebie sądzony.
:12:00
Nie o to chodzi.
:12:03
Wiem, o co chodzi.
:12:09
Jak praca?
:12:11
Wiesz, rutyna.
:12:16
Tego właśnie mi brakuje:
:12:19
rozmów o pracy.
:12:21
Zawsze opowiadałem jej, co robiłem,
a ona nigdy nie mogła mi nic powiedzieć.
:12:26
Nie sądziłem, że tego będzie mi brakować.
:12:28
Zaproś mnie czasem na kolację.
:12:30
Nie zdradzę ci żadnej
tajemnicy państwowej.
:12:33
Ludzie ją pamiętają, Whit?
:12:37
- Co masz na myśli?
- Koledzy w FBI?
:12:39
Pamiętają czy zapomnieli?
:12:47
Pamiętają, Michael.
:12:53
Leah umarła dla swojego kraju.
:12:58
Nie powinna była.