:22:06
Co pani poczuła?
:22:08
Złość,
:22:10
strach i niepokój.
:22:12
- Czuła się pani bezpieczna?
- Nie.
:22:15
A następnego dnia,
kiedy okazało się, że Scobee nie żyje,
:22:20
poczuła pani ulgę?
Niebezpieczeństwo minęło?
:22:36
Ludzie, którzy byli w tym budynku
czuli się bezpieczni,
:22:40
pewni,
:22:43
tak jak wy teraz.
:22:47
Chwilę później,
:22:52
w mgnieniu oka,
:22:56
zginęli.
:23:06
Potrzebny był kozioł ofiarny.
:23:13
Niepotrzebni nam inni.
:23:15
Potrzebne nam jedno nazwisko i to szybko,
:23:20
żebyśmy na nowo
mogli czuć się bezpieczni.
:23:26
Możemy powiedzieć:
"Oto on, inny niż my wszyscy".
:23:32
"Zidentyfikowaliśmy go i nie ma go już".
:23:36
"Razem z nim zniknęły jego motywy".
:23:39
Ale prawda jest taka, że nie wiemy,
dlaczego Scobee to zrobił.
:23:42
Dlaczego do tego doszło!
:23:44
Możemy udawać, że wiemy.
:23:45
Te 10 000 dolarów podatku,
ale nie znamy prawdy.
:23:50
I nigdy jej nie poznamy.
:23:55
Jednak czujemy się bezpieczni,