1:06:02
Daar gaan we.
Eerste Ies.
1:06:06
HerhaaI na mij.
1:06:08
Het Spaanse graan
heeft de orkaan door...
1:06:10
Ik neem je in de maIing. Grapje!
1:06:15
Wat is dit?
1:06:21
Een appeI.
1:06:23
Prima.
Je hebt net een griII gewonnen.
1:06:32
Wat is dit?
1:06:34
Een appeI.
1:06:36
Ja, maar is het een appeI
of een afbeeIding van een appeI?
1:06:47
Dus... dit is een grap, hè?
1:06:51
Wat wiI je zeggen?
Dat m'n ogen Iiegen?
1:06:55
Je ogen kunnen en zuIIen
je nu eenmaaI misIeiden.
1:06:58
Wat ik je ook Ieer,
ze zuIIen je steeds misIeiden.
1:07:03
- Je moet je instincten vertrouwen.
- Die heb ik niet.
1:07:06
Me hier een weg naar buiten tasten.
Dat is m'n instinct.
1:07:09
Dat is je instinct tot zeIfbehoud.
Je hebt nog andere.
1:07:13
VirgiI, Ieren zien is
hetzeIfde aIs Ieren spreken.
1:07:18
Waarnemen, zien, Ieven...
1:07:21
heeft aIIes te maken met ervaring,
je opensteIIen en de wereId verkennen.
1:07:27
Zien is niet genoeg.
We moeten ook kijken.
1:07:31
Onmiddellijk na de operatie
1:07:34
was de patiënt erg gedesoriënteerd.
1:07:38
BeeIden en kIeuren
betekenden niets voor hem.
1:07:41
Maar nu,
1:07:43
luttele weken na de ingreep,
1:07:45
kan MrAdamson vormen
herkennen en afstand bepalen,
1:07:51
en durft hij zich naar buiten te wagen.
1:07:55
Maar nieuwe beelden
brengen hem nog in de war.
1:07:58
Net als een kind wordt hij geboeid
door alledaagse dingen