:21:03
czy pamiętasz... że coś widziałeś?
:21:06
Tak. Mam jedno wspomnienie.
:21:11
Ludzie mówią, że to chmury.
:21:15
Ale ja myślę inaczej.
:21:17
Bo mogłem tego dotknąć.
:21:21
To było...
:21:23
coś puchatego.
:21:25
Musiało być coś ważnego.
:21:27
To dobre wspomnienie.
:21:31
Zapamiętałem to przez te wszystkie lata.
:21:34
A ty?
:21:37
Jakie jest twoje pierwsze wspomnienie?
:21:47
Miałam dwa, może trzy lata.
:21:53
Pamiętam,
że byłam z rodzicami na plaży.
:21:58
Było zimno.
:22:00
Więc wtuliłam się między nich na piasku.
:22:07
I wspólnie oglądaliśmy
zachód słońca nad horyzontem.
:22:10
Horyzont. Twardy orzech do zgryzienia.
:22:12
Nie mogę go dotknąć,
więc nie wiem, co to jest.
:22:16
To linia gdzie
ziemia spotyka się z niebem.
:22:20
To koniec świata.
:22:23
Jak byłam dzieckiem, to myślałam
:22:25
że jeśli pójdę dość daleko,
to go dosięgnę.
:22:29
Myślałam, że jeśli mi się uda,
:22:31
jeśli mi się uda stanąć na nim
:22:35
i wyjrzeć za krawędź,
:22:38
to zobaczę coś jeszcze piękniejszego
:22:42
niż widziałam dotychczas.
:22:45
Jeszcze nikt nie wyjaśnił mi
horyzontu w tak przekonujący sposób.