:46:00
Tu mieszkam.
:46:02
Zaraz za rogiem jest ogromny park.
Jesteśmy w TriBeCa.
:46:06
- Ho-ho-ho!
- Przepraszam.
:46:07
Ethan, uważaj.
To jest mój przyjaciel, Virgil.
:46:12
- Virgil, to jest Ethan.
- Ethan.
:46:15
- Jest pan niewidomy?
- Tak.
:46:17
- Ekstra. No to cześć.
- Cześć.
:46:20
- Dzieciaki myślą, że jestem ekstra.
- Bo jesteś.
:46:23
To tu.
:46:27
To jest moje mieszkanie.
:46:29
- Mogę to tu położyć?
- Gdzie ci pasuje. Ja to potem przesunę.
:46:34
Możesz mi zrobić wykład dla
niewidomych?
:46:38
Oprowadź mnie dokoła
i wskaż wszystkie przeszkody.
:46:42
Jeśli chcesz coś przełożyć,
to zrób to teraz, i więcej nie ruszaj.
:46:46
W ten sposób unikniemy kraksy.
:46:49
Dobra, rozumiem.
:46:51
Z prawej strony jest salon.
:46:54
Kanapa, stoliki i krzesło
na poziomie godziny drugiej.
:46:58
Na poziomie dziesiątej, jest słup.
Sama często na niego wpadam, więc...
:47:04
Dalej z prawej jest...
:47:07
Trochę dalej z prawej, łóżko.
:47:10
Przed łóżkiem jest stolik,
możesz się walnąć w goleń.
:47:13
Na poziomie trzeciej jest telewizor.
:47:16
A to jest moje biurko.
:47:20
Komputer.
:47:23
- A tu jest mój model...
- Co to jest?
:47:28
To jest... rzeźba.
:47:32
- Ty ją zrobiłaś.
- Tak.
:47:34
Jeszcze na studiach. Niezbyt dobra.
:47:38
Matka trzymająca dziecko.
:47:41
- To piękne.
- Nic takiego.
:47:44
Nigdy nie udało mi się jej dokończyć.
:47:46
Chodźmy dalej.
:47:50
To już koniec.
:47:53
- Ściana pełna okien.
- Otwierają się?
:47:56
Tak.
:47:59
Przepraszam.