1:15:03
ме повика и ме замоли
да отидам во Куба и да снимам
1:15:07
плоча со кубанска музика
со кампесино музичари
1:15:10
и неколку музичари
од Западна Африка.
1:15:12
Прекрасна замисла,
до сега неостварена.
1:15:15
Реков Секако.
1:15:17
Сопругата и јас бевме
во Хавана во 70-те,
1:15:21
барајќи
сон музика од лентите
1:15:25
на еден пријател, полни
со неверојатна свирка
1:15:29
и прекрасни композиции
кои дотогаш не сум ги чул.
1:15:33
Отидовме со брод,
побаравме малку
1:15:37
и успеавме да чуеме
неколку старци,
1:15:40
но тогаш не знаев
што ќе правам со тоа,
1:15:43
како да го сфатам
и како да продолжам понатаму.
1:15:46
Се вративме
и оттогаш мислам само на тоа.
1:15:51
Сега повторно отидовме,
не пречека Ник без Африканците,
1:15:56
тие останале во Париз.
Што правиме сега?
1:16:00
Решивме да започнеме
со оние што ќе ги најдеме.
1:16:04
Се распрашавме, ни помогна
Хуан де Маркос,
1:16:09
и наскоро имавме
соба полна со луѓе,
1:16:11
вклучувајќи ги и Компај Сегундо,
Елиадес Очо, Ибрахим Ферер,
1:16:15
Амадита Валдез,
1:16:18
Пиа Лејви
Пунтилита и Рубен,
1:16:21
Кача и Барбарито Торес,
кој свири лауд,
1:16:25
а токму тој беше
на мојата лента
1:16:29
која ме намами овде.
1:16:33
Тие луѓе со години
ги слушав на плочи
1:16:34
и немав поим
дали се живи или не.
1:16:36
Веќе 10 години Рубен Гонзалес
немаше клавир!
1:16:41
Рекоа дека има артритис и дека
повеќе не свири, што е лага.
1:16:45
Ете пример каква среќа
може да ве следи
1:16:50
кога ќе откриете дека
многу од нив се живи и здрави,
1:16:54
иако заборавени.
И среќни се што свират,
1:16:57
Велиодушни и срдечни,
полни со талент и знаее.