1:39:02
Είμαι γέρος άνθρωπος πια.
1:39:05
Περπατάω με δυσκολία.
Το ένα μου μάτι είναι σχεδόν άχρηστο.
1:39:08
Η ζωή μου πλησιάζει στο τέλος της.
1:39:11
Γιατί τα λέω όλα αυτά;
1:39:13
Τα λέω διότι σημαίνει
ότι συλλογίζομαι τα πάντα...
1:39:18
υπό το φως του θανάτου...
1:39:20
που οι περισσότεροι από σας
δεν μπορείτε να δείτε.
1:39:23
Νιώθω σαν επισκέπτης που κατέφθασε...
1:39:27
από τον Άρη και μένει έκπληκτος με ό,τι βλέπει.
1:39:30
οι ίδιες ανθρώπινες αδυναμίες...
1:39:34
περνούν από γενιά σε γενιά.
1:39:37
Μισούμε ο ένας τον άλλο. Είμαστε θύματα...
1:39:40
παράλογων φόβων, προκαταλήψεων.
1:39:45
'Ισως σκεφτείτε...
1:39:47
ότι αυτή εδώ είναι μια ασήμαντη δίκη
σε μιαν ασήμαντη πόλη.
1:39:54
Κι όμως δεν είναι.
1:39:56
Κάθε τόσο, σε κάποια γωνιά του κόσμου...
1:39:58
δικάζεται η ανθρωπότητα...
1:40:02
και η εντιμότητα...
1:40:04
και η αξιοπρέπεια.
1:40:07
Κάθε τόσο...
1:40:09
απλοί άνθρωποι σαν κι εσάς, κυρίες και κύριοι...
1:40:12
καλούνται να κρίνουν την ανθρώπινη φυλή.
1:40:21
Στο όνομα της ανθρωπότητας...
1:40:23
κάνετε το καθήκον σας ως ένορκοι.
1:40:27
Δώστε πίσω αυτόν τον άντρα
στη γυναίκα και τα παιδιά του.
1:40:31
Απαλλάξτε τον...
1:40:34
όπως οφείλετε να κάνετε.