1:10:01
Rozumiem.
1:10:04
PomysIala pani, žeby sie zglosic...
1:10:06
i powiedziec szeryfowi Moranowi
o spotkaniu we mgIe?
1:10:09
To byl wyczerpany akumuIator?
1:10:12
PrzedyskutowaIismy to...
1:10:15
i postanowiIismy nie mówic.
1:10:17
DIaczego?
1:10:21
Bo sprawy zIe sta?y.
1:10:23
Bardzo zIe!
1:10:24
Kazuo i ja wiedzieIismy o tym.
1:10:27
MysIeIismy, že može skonczyc
wlasnie tak, oskaržony o morderstwo.
1:10:30
I tak sie stalo.
1:10:36
AIe jesIi prawda byla po waszej stronie,
o co bylo sie martwic?
1:10:42
W procesach...
1:10:44
nie chodzi tyIko o prawde,
1:10:47
-choc tak powinno byc.
-UkryIiscie prawde...
1:10:49
swiadomie. SklamaIiscie, tak?
1:10:52
Zgloszenie wydawalo sie bledem.
1:10:55
A czy nie wydaje sie pani,
že bledem bylo oszustwo...
1:10:58
i swiadome ukrywanie informacji
w trakcie dochodzenia szeryfa?
1:11:06
Wydaje mi sie to Iudzkie.
1:11:09
Pewnie chodzi pani o to, že to mialoby
usprawiedIiwiac wasze klamstwa?
1:11:18
Nie wiem.
1:11:23
Nie rozumiem.
1:11:25
Zupelnie nie wiem, co powiedziec.
1:11:29
Jak može pani oczekiwac,
že ktokoIwiek z nas wam teraz uwierzy?
1:11:32
-Wycofuje pytanie, Wysoki Sadzie.
-ChwiIeczke!
1:11:35
-Nie dal mi pan wyjasnic.
-Nie mam wiecej pytan.
1:11:38
Wystarczy, pani Miyamoto.
1:11:40
Ani slowa wiecej.
1:11:42
Chce pani powiedziec
to i owo panu Hooksowi,
1:11:47
aIe to niedozwoIone.
1:11:51
Znakomicie.
1:11:52
Panie Gudmundsson, zechce pan...
1:11:57
Ze wzgIedu na okoIicznosci
zakonczymy dzis wczesniej.