1:07:01
Johna Coffey´a.
1:07:04
Coffey´a.
1:07:05
Sprawia panu kłopoty?
1:07:07
Nie. Boi się ciemności i czasem
płacze. . .
1:07:11
ale poza tym. . .
1:07:13
Płacze?
Ma powody.
1:07:16
Wie pan, co zrobił?
1:07:18
Czytałem protokół z procesu.
1:07:21
Dziękuję pani.
1:07:22
Bardzo proszę.
1:07:24
Dzieci!
1:07:25
Lunch gotowy! Chodžcie jeść!
1:07:28
ldziemy!
1:07:29
Czego chce się
pan dowiedzieć?
1:07:33
Czy wcześniej popełnił
podobną zbrodnię?
1:07:36
Nie. Czy mówił o tym?
1:07:39
Nie, ale ktoś,
kto robi coś takiego. . .
1:07:42
z czasem rozwija w sobie
taką skłonność.
1:07:46
Myślę, że łatwo by było
prześledzić jego przeszłość.
1:07:50
Zwłaszcza w przypadku takiego
olbrzyma, w dodatku czarnego.
1:07:54
Myli się pan.
1:07:57
Naprawdę próbowaliśmy.
1:08:00
Jakby spadł z nieba.
1:08:03
Jak to możliwe?
1:08:04
W kraju depresja.
1 /3 ludności to bezrobotni.
1:08:09
Ludzie podróżują
w poszukiwaniu pracy.
1:08:13
Nawet olbrzym jak Coffey
może ujść niezauważony.
1:08:17
Aż zabije 2 małe dziewczynki.
1:08:20
Muszę przyznać. . .
1:08:21
że jest dziwny.
1:08:24
Ale nie widać w nim skłonności
do przemocy.
1:08:28
Znam wielu złoczyńców.
1:08:31
Co dzień mam z nimi
do czynienia.
1:08:34
Pan nie chce wiedzieć,
czy już wcześniej zabił.
1:08:37
Pan chce sprawdzić,
czy uważam, że to zrobił.
1:08:41
A jest tak?
1:08:44
To dwuznaczna sprawa.
1:08:46
Zastano
go z ofiarami w ramionach.
1:08:49
Jednak pan go bronił.
1:08:51
Każdy ma prawo do obrony.
1:08:54
Dzieci! Lunch!
1:08:56
Bądžcie posłuszni!