1:22:04
Crown i Knutzhorn. W Berlinie w 1990.
Kolejną w Hamburgu.
1:22:09
I jeszcze jedną w Paryżu w 94.
1:22:13
Widzisz tę wystawę
jednego artysty w Paryżu w 95?
1:22:17
Ten artysta to Knutzhorn.
1:22:19
No i co?
1:22:21
No i spójrz na imię.
1:22:23
Tyrol Knutzhorn.
1:22:25
Tak, my rozmawialiśmy z Heinrichem.
1:22:30
Wiesz, co to było?
1:22:32
Jego uśmiech na widok tego obrazu?
1:22:36
Duma.
1:22:38
Rodzicielska duma.
1:22:41
Założę się, że to jego syn.
1:22:43
Syn wielkiego fałszerza,
który maluje równie dobrze jak tata.
1:22:47
Tylko go jeszcze nie złapano.
1:22:50
Cóż, podejrzewam, że jak pogrzebiesz,
1:22:53
to dowiesz się, że Tyrol Knutzhorn
mieszka w Nowym Jorku.
1:23:02
Wiesz co?
Ja... muszę cię przeprosić.
1:23:08
Nie sądziłem, że będziesz
się nadawać, żeby to rozgryźć.
1:23:12
Nie znasz mnie.
1:23:13
Tak, ale powinienem. Bo... założę się,
że stanęłabyś u Niebiańskich Wrót
1:23:17
i kopnęła Św. Piotra w szczękę, zanim
byś pozwoliła, żeby cię ktoś wykorzystał.
1:23:26
Harold, posłuchaj uważnie
i proszę, nie przerywaj.
1:23:29
Jeśli musiałabym zniknąć, ale tak zniknąć
na poważnie za około osiem godzin,
1:23:33
ile mogłabym wziąć ze sobą?
1:23:36
- Nic ci nie jest?
- Harold...
1:23:39
Poniosłabyś ogromną stratę,
likwidując w ten sposób.
1:23:42
Rozumiem i nie mogę temu zapobiec.
Ile mogę ze sobą zabrać?
1:23:48
Zadzwoń do mnie za godzinę.
Będę miał dla ciebie gotową liczbę.
1:23:51
Dobra.