:05:05
Ona wróciła do San Antonio.
:05:08
Nie nazywaj jej ''ona.''
:05:09
Mama.
:05:11
Myślałem o świecie tego starego człowieka.
:05:13
Taa.
:05:14
Tylko mi tu nie płacz.
:05:16
Nie zamierzam.
:05:18
-Cóż, nie.
-Nie.
:05:22
-Jak myślisz co powinienem zrobić?
-Nie sądzę iż jest tu dużo do zrobienia.
:05:26
-Porozmawiasz z nią?
-Nie mogę.
:05:28
Mógłbyś z nią porozmawiać .
:05:30
Ostania rozmowa jaką z nią miałem...
:05:32
...była w San Diego, California,
w 1942 roku.
:05:43
To nie jest jej wina.
:05:45
Nie jestem już taki sam jaki dawniej byłem.
:05:48
Pewnie myślisz że jestem...
:05:50
...ale nie.
:05:52
Jesteś wewnątrz.
:05:58
Wewnątrz siebie.
:06:03
Ciężko patrzeć na ludzi którzy
marnieją w twoich oczach.
:06:08
Podobnie jak ziemia która jest opuszczona...
:06:14
Kiedy będzie po wszystkim?
:06:16
Pierwszego czerwca.
:06:19
Powinieneś poczekać do tego czasu.
:06:22
Na co?
:06:27
Wyjadę do Meksyku...
:06:31
...gdzie rancza są takie duże...
:06:34
...i nie przejedziesz konno
z jednego końca rancza
do drugiego w tydzień.
:06:39
A wszystkie nie są ogrodzone
i wysprzedane.
:06:43
Nie tam.
:06:49
Myślisz że oni nie mogą używać
dwóch rąk?
:06:56
Prawdziwi kowboje, huh?
:06:58
Jak ze starych czasów.