Autumn in New York
vorige.
weergeven.
als.
volgende.

:29:03
dat ik je alleen dit kan...
:29:06
bieden... wat we nu hebben.
Niets meer.

:29:11
Tot het stopt.
:29:16
Ik bedoel dat...
:29:19
we geen toekomst hebben.
:29:24
Ik weet het.
:29:33
Ik ben ziek.
:29:38
Wat bedoel je?
:29:40
Het is mijn hart.
:29:43
Niemand dacht dat ik nu nog zou leven.
:29:51
Ik had kunnen wachten met het je te vertellen maar...
:29:54
Ik mag jou wel.
:29:57
Ik wou duidelijk zijn
vanaf het begin...

:30:01
zodat er later geen
onduidelijkheid zou ontstaan.

:30:08
Ze is de perfecte vrouw. Jong,
mooi en ze komt op.

:30:13
Niet grappig, John.
- Ik weet het. Het is treurig.

:30:18
- Ze is zo jong.
- Nee, ik bedoel dat jij treurig bent.

:30:21
Zelfs dit, voor zover het weg is.
Je zou dit niet moeten doen.

:30:24
Waarom niet?
- Het is onfatsoenlijk.

:30:28
Het voelt niet onfatsoenlijk.
:30:30
Het voelt niet onfatsoenlijk voor jou
omdat jij naar haar kijkt.

:30:34
Ik kijk naar jou, en het is verpest.
Er zit geen rechte lijn in.

:30:40
Ok... Ik stop het.
:30:44
Ik weet het niet.
:30:46
Denk eens na!
Wat wil je dat ik doe?

:30:49
Ik weet het niet. Misschien is het iets goeds.
Misschien maakt het een verdrietig meisje vrolijk

:30:54
en een wanhopige jongen aan het denken.
Behandel haar in ieder geval goed.


vorige.
volgende.