1:39:04
Dzisiaj bez powitania?
1:39:07
Czemu kazał mi pan przerobić coś,
co pan opublikował?
1:39:10
Uważaj.
1:39:11
Dlaczego nie powiedział pan,
że to się ukazało?
1:39:14
A jakie to ma znaczenie, u licha?
1:39:15
Powinien był pan mi powiedzieć.
1:39:19
Co z tym zrobiłeś?
1:39:21
Zgłosiłem to na konkurs.
1:39:23
Zgłosiłem to. Musiałem im coś dać.
1:39:27
Obiecałeś, że cokolwiek tu napiszemy,
zostanie w tych ścianach.
1:39:31
Wiem!
1:39:36
-Ale myślałem...
-Zamknij się.
1:39:43
Co ci powiedzieli?
1:39:47
Zawieszą mnie, jeśli nie napiszę,
że zrobiłem żle.
1:39:50
Więc napisz.
1:39:52
Niczego nie napiszę.
1:39:54
Ty go załatwiłeś, a on ciebie. Napisz.
1:39:58
Pan mu na to pozwoli?
1:40:02
Czy to ma być kolejna lekcja?
1:40:05
Mam już dosyć tych lekcji.
Przy każdej wizycie.
1:40:11
Moja praca ma tytuł pana eseju.
Jaka z tego lekcja?
1:40:15
To nie ja zgłosiłem to na konkurs.
1:40:16
Gadał pan bzdury,
a wystarczyło powiedzieć:
1:40:19
''Nie ujawniaj tego,
bo to ukazało się w New Yorkerze''.
1:40:23
Wystarczyło to powiedzieć.
1:40:27
Mógłby mi pan teraz pomóc.
1:40:29
Nie, to nie jest wyjście.
1:40:32
-Nie musiałby pan nawet chodzić...
-Mówiłem, że to nie jest wyjście.
1:40:36
Przepraszam.
1:40:38
Przywykłem, że nikt mi nie pomaga.
1:40:39
Chryste. Tylko bez tych żałosnych
głupot o dorastaniu bez ojca.
1:40:44
Co pan powiedział?
1:40:51
Pieprzę cię!
1:40:54
Głupotąjest to,
że każe mi pan wziąć to na siebie,
1:40:56
bo boi się pan wyjść z domu
i zrobić coś dla kogoś.