:06:01
De Duke zei: je pa en ma zijn
een superschrijversduo. Hé, Evie?
:06:07
Dat zei de Duke tegen Evie
toen ze vijf was.
:06:12
Ze gaf hem een hand
en zei: hé, maatje.
:06:16
Het was zo'n lieverd. Ze zeggen
dan wel dat hij een klein...
:06:24
Daarom was hij zo gek op wapens.
:06:27
Klein pikkie, groot geweer,
snap je wel?
:06:33
Waar is het geweer dat ik
van hem gekregen heb?
:06:38
Hij heeft je een kogel gegeven.
Die staat hier.
:06:42
-Je laat me hier toch niet achter, hé?
-Het is maar voor even.
:06:47
-Minstens een week.
-Een week?
:06:51
-Ik ga dood zonder jou.
-Het komt wel goed.
:06:55
-Je geheugen laat je in de steek en...
-Dat overkomt iedereen weleens.
:07:00
Dan denk jij maar voor me.
Laat me niet hier achter.
:07:05
Kunt u een zin voor ons opschrijven?
:07:08
Laat me, zie je niet
dat ik met m'n dochter praat?
:07:12
Hier heeft u een pen, Mr. Mozell.
:07:16
Een zin. En wat voor zin
had u in gedachten?
:07:21
Alsjeblieft, krijg de klere.
:07:25
Laat me niet alleen, Evie.
Ik smeek het je.
:07:29
Laat me niet alleen.
:07:32
Luisteren jullie naar me?
Hij schreef.. het is te laat.
:07:37
Dat is de zin die hij schreef.
Is dat niet griezelig? Mijn God.
:07:43
-Wat bedoelde hij daarmee?
-Te laat om geholpen te worden.
:07:48
Hij is verward, zit in een rolstoel,
en zegt dat het voorbij is.
:07:53
Hij heeft andere medicijnen nodig.
Heb je de arts gesproken?
:07:57
De arts was een elfjarige.