:52:00
Dora Liefs Alcott
:52:04
Brave meid.
:52:06
-Hoi.
-Bedankt, Dora. Ik maak het wel af.
:52:09
Brave meid.
:52:10
Kom 's. Ik moet je iets laten zien.
:52:16
Wat vind je ervan?
:52:18
Mooi.
:52:21
Dober, maar toch ook post-Victoriaans.
Erg leuk.
:52:24
Wacht, kijk eens.
:52:27
Ze is zwanger. Ze moet eruit.
:52:29
-Ze wil ze hier niet in krijgen.
-Ze zou weg kunnen lopen.
:52:33
Kijk, ze is ongelukkig.
Ze moet een veilige plek vinden.
:52:37
Oké. Goed.
:52:39
Kom hier, lieverd. Daar ga je dan.
:52:45
Deze lagen op je bureau.
:52:50
O, God.
:52:53
Dat is niks voor hem.
:52:55
Hij houdt van me,
maar hij heeft het nooit op papier gezet.
:53:01
Hoe kan ik je ooit bedanken?
:53:09
-Waarvoor?
-Het redden van mijn leven, je zorgen.
:53:14
Je bent geweldig geweest.
:53:15
-Wacht. Waar ga je heen?
-Ik ga naar huis.
:53:19
Ik voel me beter en ik moet werk zoeken.
:53:22
Je wilt vast lekker in je eigen bed slapen.
:53:25
Nee. Ik bedoel, als je vannacht blijft,
kun je morgen vroeg beginnen.
:53:30
Maar ik heb geen schone kleren.
:53:32
Ik wilde net de was doen.
:53:35
We kunnen allebei
mijn supermoderne waskleren aan.
:53:41
Wat is dit?
:53:43
Jaren 90 hiphopversie voor het westen.
:53:45
Mijn moeder wilde me cooler kleden,
dus ze ging naar Zeeman, waar...
:53:48
ze niks doen
om je onderbroek te verbergen.
:53:53
Als dit alles is wat je hebt,
kunnen we maar beter gaan wassen.
:53:57
Ik kleed me daar wel om.