:29:05
Ik haal je wat kleren.
:29:11
We hebben maar vijf DSU's over.
:29:14
- We zijn toch met z'n vijven.
- En 'n patiënt.
:29:18
- We springen. Ik blijf achter in de shuttle.
- Dat wordt je dood.
:29:22
Stuur meteen een reddingsschip. Een
extractieschip want ik zal laag cirkelen.
:29:27
Nee, je gaat eraan. Ik doe dit niet.
:29:29
Het is je taak.
:29:31
Marley zou hetzelfde gedaan hebben.
:29:33
Ik ga niet.
:29:35
Wil je dat ik op m'n strepen ga staan?
:29:42
Zoals je wilt. Ik beveel het je.
:29:57
Ik ben dokter Evers. Hoe voel je je?
:30:01
Gelukkig...
:30:03
- ..dat ik hier ben.
- Is er nog iemand op de Titan?
:30:07
Nee, het is net een spookschip.
:30:13
De noodoproep kwam van Karl Larson.
:30:16
Ja, m'n vader.
:30:19
Of dat was ie. Hij is al drie jaar dood.
:30:23
Slagadergezwel. Heel plotseling.
:30:25
- Het spijt me.
- Mij niet.
:30:29
Het was een schoft.
:30:32
Maar dat weet jij, hè?
:30:36
Ik probeerde zo ver mogelijk
uit z'n buurt te blijven.
:30:40
Ik ben naar 'm toe gegaan
toen hij op sterven lag.
:30:42
Hij heeft me gezegd dat ik jou
moest oproepen als ik in de penarie zat.
:30:46
- Dat was een van z'n beste momenten.
- Zo te zien ben je goed terechtgekomen.
:30:52
- Jij ook, zo te zien.
- Het zijn vitamines.