:30:01
Gelukkig...
:30:03
- ..dat ik hier ben.
- Is er nog iemand op de Titan?
:30:07
Nee, het is net een spookschip.
:30:13
De noodoproep kwam van Karl Larson.
:30:16
Ja, m'n vader.
:30:19
Of dat was ie. Hij is al drie jaar dood.
:30:23
Slagadergezwel. Heel plotseling.
:30:25
- Het spijt me.
- Mij niet.
:30:29
Het was een schoft.
:30:32
Maar dat weet jij, hè?
:30:36
Ik probeerde zo ver mogelijk
uit z'n buurt te blijven.
:30:40
Ik ben naar 'm toe gegaan
toen hij op sterven lag.
:30:42
Hij heeft me gezegd dat ik jou
moest oproepen als ik in de penarie zat.
:30:46
- Dat was een van z'n beste momenten.
- Zo te zien ben je goed terechtgekomen.
:30:52
- Jij ook, zo te zien.
- Het zijn vitamines.
:31:05
Tot aan z'n einde, toen ie zei dat ik
je moest oproepen als ik hulp nodig had,
:31:11
vond hij het jammer dat hij niet is
veranderd terwijl jullie samen waren.
:31:16
Omdat hij nooit de kans
zou krijgen om het goed te maken.
:31:20
Daar had hij 't meest spijt van.
:31:30
Onze kapitein Nick Vanzant.
:31:33
Dit is Troy, de zoon van Karl Larson.
:31:39
Hoe gaat ie, kapitein?
:31:41
Ik wil je 'n paar vragen stellen.
:31:43
Kijk, ik weet wat je wilt vragen.
:31:48
Ik was de mijn aan het leeghalen.
:31:51
Niet te geloven wat de regering
zo allemaal laat liggen.
:31:57
Ik was er met zogenaamde vrienden.
We hebben niet veel gevonden.