:42:04
Jest przyjacielem.
:42:07
On był też jedynym który robił
cokolwiek w tej sprawie.
:42:10
Wypił kilka piw, ale...
:42:14
to nie jest tak, że on chciał prowadzić.
:42:17
Po porostu nie wiedzieliśmy
co mamy robić.
:42:20
To nie była moja wina.
:42:25
Dobrze, rozumiemy, kochanie.
Musimy porozmawiać.
:42:29
Sami.
:42:39
- Myślę, że ona kłamie.
- Ja też.
:42:41
Więc ją uziemimy,
podetniemy skrzydła:
:42:45
szkoła, zaplanowane zajęcia
do czasu zadecydowania co dalej.
:42:48
Robert, kochanie, Caroline
na pewno postąpiła źle,
:42:53
ale czy nie sądzisz, że spędzenie całej nocy
w więzieniu jest wystarczającą karą?
:42:57
Myślę, że wszyscy
popełniamy błędy.
:43:01
- Bóg wie, Próbowałam wszystkich narkotyków...
- Nie chcę tego słuchać.
:43:06
Ty eksperymetnowałaś
gdy byłaś w koledżu.
:43:08
Moglibyśmy pominąć eufemizm
eksperyment i nazwać to tym czym było?
:43:10
- To było co innego.
- Czemu?
:43:12
- Ona ma szesnaście lat!
- Myślę, że musi się odnaleźć.
:43:18
- Musimy jej dać przestrzeń aby to zrozumiała
- Chcesz jej dać przestrzeń?
:43:20
Więc może przedawkować
tak jak ten dzieciak?
:43:22
Nie mówię, że nasza rodzina
będzie akceptować takie zachowanie...
:43:26
ponieważ nie będzie.
:43:29
- Zgadza się?
- Oczywiście, ale nie chcemy jej do niczego zmuszać.
:43:33
Musi wiedzieć, że wiemy
na co się naraziła.
:43:37
Jak długo o tym wiedziałaś?
:43:42
Jak długo?
:43:47
6 miesięcy.
:43:55
Moja technika jest bardziej skuteczna niż twoja, Javier.