1:17:18
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΡΙΝΣΤΟΝ - 1 ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ
1:17:20
Ο Τζον μιλούσε πολύ νοσταλγικά
για τις μέρες του στο Πρίνστον.
1:17:24
Ο Χάνσεν διευθύνει το τμήμα τώρα.
1:17:26
Μας το υπενθυμίζει συνέχεια.
1:17:29
Ναι.
1:17:31
Ο Τζον δεν πλησιάζει στο πανεπιστήμιο.
Νομίζω πως ντρέπεται.
1:17:39
Θέλεις αυτό;
1:17:42
Λοιπόν, Αλίσια, πώς τα πας;
1:17:46
Οι παραισθήσεις πέρασαν.
1:17:47
Λένε ότι με τα φάρμακα και χωρίς στρες...
1:17:53
Θέλω να πω, πώς είσαι;
1:18:01
Αυτό που αισθάνομαι συχνά...
1:18:04
είναι υποχρέωση.
1:18:08
'Η τύψεις για το ότι θέλω να φύγω.
1:18:13
Θυμό προς τον Τζον, προς τον Θεό, και...
1:18:19
Αλλά...
1:18:23
ύστερα τον κοιτάω...
1:18:26
και πιέζω τον εαυτό μου να δει
τον άντρα που παντρεύτηκα.
1:18:31
Και τότε γίνεται εκείνος ο άντρας.
1:18:33
Μεταμορφώνεται σε κάποιον που αγαπώ.
1:18:40
Κι εγώ μεταμορφώνομαι σε κάποια
που τον αγαπά.
1:18:46
Δεν γίνεται συνέχεια, αλλά...
1:18:50
μου αρκεί.
1:18:53
Ο Τζον είναι πολύ τυχερός άνθρωπος.