:29:01
Δε μπορούσα να ξεκολλήσω τα
μάτια μου απ' τη φωτογραφία.
:29:09
Όταν έμαθα για τα
τέσσερα κορίτσια...
:29:12
που πέθαναν απ' τη βόμβα στην
εκκλησία του Μπέρμιγχαμ...
:29:17
Οι απαγορεύσεις
του Ηλάιτζα Μωχάμετ...
:29:20
... δε μ' άφησαν να μετατρέψω
τις σκέψεις μου σε πράξεις.
:29:24
Το Μπέρμιγχαμ ήταν μέρος
της πάλης για δικαιώματα.
:29:28
Ικετεύαμε για μια θέση
στο τραπέζι του λευκού.
:29:31
Αλλά τα νεκρά παιδιά
είναι νεκρά παιδιά.
:29:34
Κι έτσι η οργή που ένιωσα
έπρεπε να περιμένει.
:29:39
Την κλείδωσα μέσα μου,
τόσο σφιχτά που κάτι έπαθα.
:29:45
Έχασα τον έλεγχο
του μισού κορμιού μου.
:29:48
Το πόδι μου μούδιασε.
Το χέρι μου το ίδιο.
:29:52
"Έπαθα εγκεφαλικό",
σκέφτηκα.
:29:54
Αλλά έπρεπε να συγκρατηθώ,
γιατί το μόνο που ήθελα...
:29:58
Το μόνο που ήθελα ήταν να
βρω κάτι και να το σπάσω.
:30:02
Να σπάσω όλα τα κομμάτια
αυτού του συστήματος...
:30:05
... γιατί προκαλούν τόσο
πολύ την καρδιά σου...
:30:09
... και το πνεύμα σου
σαν ανθρώπινο πλάσμα...
:30:13
... σκοτώνοντας παιδιά.
:30:16
Κι εγώ δε μπορούσα...
να κάνω τίποτα.
:30:31
Όλοι ξέρουν ότι δε μπορώ
να κάνω τίποτα πια.
:30:40
Κι ο Ηλάιτζα μ' έπαψε από
ιερέα του ισλαμικού έθνους.
:30:52
Φίλε μου... αυτό μπορείς
να το διορθώσεις.
:30:56
Δεν ξέρω... Θα προσπαθήσω
όταν γυρίσουμε πίσω.