2:08:00
Alveg eins og þú
vilt hafa það?
2:08:03
Já, gjarnan.
2:08:07
Það vekur mig.
2:08:33
Þú gleymir aldrei
hvernig ég vil fá kaffið.
2:08:37
Nei.
2:08:40
Ég gleymi því aldrei.
2:08:47
Ég hlýt að vera smáringluð.
2:08:51
Hvaða dagur er?
2:08:55
Það er... í dag.
2:09:00
Þegar leið á daginn fannst David
þetta vera mesti hamingjudagurinn hans.
2:09:05
Öll vandamálin virtust vera
horfin úr huga mömmu hans.
2:09:10
Það var enginn Henry,
enginn Martin,
2:09:14
það var engin sorg.
Það var bara David.
2:09:28
David var sagt að skýra
ekki neitt fyrir Monicu.
2:09:30
Annars yrði hún hrædd
og allt færi illa.
2:09:34
En um heimferð Davids
vissi enginn nema hann.
2:09:37
Honum fannst óhætt að mála staði og
fólk sem hún myndi ekki neitt eftir.