2:09:00
Þegar leið á daginn fannst David
þetta vera mesti hamingjudagurinn hans.
2:09:05
Öll vandamálin virtust vera
horfin úr huga mömmu hans.
2:09:10
Það var enginn Henry,
enginn Martin,
2:09:14
það var engin sorg.
Það var bara David.
2:09:28
David var sagt að skýra
ekki neitt fyrir Monicu.
2:09:30
Annars yrði hún hrædd
og allt færi illa.
2:09:34
En um heimferð Davids
vissi enginn nema hann.
2:09:37
Honum fannst óhætt að mála staði og
fólk sem hún myndi ekki neitt eftir.
2:10:08
David hafði aldrei verið í afmæli
afþví hann hafði aldrei fæðst.
2:10:12
Þau bökuðu tertu
og kveiktu á kertum.
2:10:15
-Óskaðu þér nú.
-Óskin hefur þegar ræst.
2:10:25
Núna var farið að rökkva
úti fyrir gluggunum.
2:10:28
David dró fyrir gluggana óbeðinn.
2:10:41
Ég ætti að breiða yfir þig.
2:10:45
En undarlegt.
2:10:51
En heillandi.
2:10:57
Ég get varla haldið
augunum opnum.