:05:00
Здраво Џорџ. Дојдов дома.
:05:03
Ајде прегрни ме.
:05:11
Ајде, Џорџи.
:05:12
Дојди кај мама.
:05:17
Прегрни ја мама.
:05:27
ЗА ДЕСЕТ ГОДИНИ...
:05:29
ТАТКО МИ СЕ ОТЕПУВАШЕ ОД РАБОТА,14
СААТИ ДНЕВНО,7ДЕНА ВО НЕДЕЛАТА.
:05:33
НО ТОА НЕ МУ БЕШЕ ВАЖНО.
СЕ ДОДЕКА БЕВМЕ СРЕЌНИ.
:05:36
Ок, што треба да направам?
:05:39
НО НА КРАЈ,
НЕ ЗАРАБОТИЛ ДОВОЛНО.
:05:41
ПОЛЕКА НО СИГУРНО СЕ
ИЗГУБИ. БАНКРОТИРАВМЕ.
:05:47
Ќе одиме на сладолед?
:05:49
Не тато, не ми е дојдено до тоа
сега. Што ќе правиме?
:05:53
Ќе биде во ред, Џорџ. Ќе најдам
нова работа. Секогаш наоѓам.
:05:58
Таков е животот. Некогаш
си горе, а некогаш си доле.
:06:03
Кога си горе, никогаш не
ти е доволно добро,
:06:06
А кога паѓаш мислиш дека никогаш
нема да се кренеш. Но животот продолжува.
:06:10
Запомни го тоа.
Парите не се толку важни.
:06:14
Не се важни.
Само така личи.
:06:18
Да, кажи и го тоа на мама.
:06:21
Да. Тоа ќе биде
занимлио.
:06:24
-Тато?
-Молам?
:06:26
Ќе бидам ли јас сиромашен? Не
сакам никогаш да бидам сиромашен.
:06:29
Тогаш и нема да бидеш.
:06:33
ТОГАШ РЕШИВ ДЕКА НЕ
САКАМ ТАКА ДА ЖИВЕАМ.
:06:36
МОРАВ ДА ОТИДАМ
ШТО ПОДАЛЕКУ ОДОВДЕ.
:06:44
1968.СЕ ПРЕСЕЛИВМЕ ВО
КАЛИФОРНИЈА СО ТУНА.
:06:48
ИМАВМЕ 300 ДОЛАРИ
И ЦРН ТР-3
:06:52
ОВДЕ СИГУРНО НЕ БЕШЕ КАКО
ДОМА. ОВА БЕШЕ РАЈОТ.
:06:57
ИЗНАЈМИВМЕ МАЛ СТАН
НА ПЛАЖАТА СО ЕДНА СОБА.