:26:01
Мамо, таа тебе ти се допаѓа.
- Ми се допаѓаат многу луѓе, Френк.
:26:05
Видоа ли момците?
:26:07
Не, спиеја.
:26:09
Ја остави сама со нив?
:26:11
Тој прв замина.
Викаше по него....
:26:15
Ја држеше тавата в раце.
:26:16
По ѓаволите.
Повика ли полиција?
:26:19
Се уште не сум.
- Не си повикал?
:26:21
Само што влегов.
Немав време.
:26:24
Не, мамо, немој да ги викаш!
:26:26
Ќе дојдат и ќе ги исплашат децата.
:26:29
Мораме да ги повикаме.
- Само се поткачивме, ништо сериозно.
:26:33
Како ни вашата врска.
- Рут, сега не е време.
:26:38
А кога ќе биде време?
Кога ќе го испрати во кома?
:26:41
Ова ќе престане сега.
- Навистина?
:26:45
Наесен пак заминуваш.
Ќе ги поведеш ли и нив?
:26:49
Што ќе помислат момчињата
кога ќе те снема?
:26:52
Полека, мамо.
:26:53
Френк, тоа не е девојченце кое можеш
да го посетуваш на распустот.
:26:57
Не си сам во ова.
:26:59
И колку порано ќе го прекинеш
ова, толку подобро.
:27:07
Што ќе правиме?
- Не знам.
:27:13
Мораш да разговараш
со него, Мет.
:27:17
Не знам.
:27:20
Можеби е во право.
Децата би се исплашиле.
:27:24
Да се одмориме сега,
ќе продолжиме утре?
:27:28
Сакаш ли ти да ја повикаш
полицијата или јас?
:27:30
Ти кажав што мислам.
Ти ако сакаш, викни ја.
:27:54
Не и е првпат да шетка
наоколу.
:27:57
Не е веќе со тој тип.
- Не, мислам порано.