:05:03
Op de heuvel bij Parijs
lag het dorpje Montmartre.
:05:06
Het was niet...
:05:08
Een zondig dorp.
:05:10
maar het middelpunt
van de wereld der bohémiens.
:05:13
Musici, schilders, schrijvers. Zij
waren de Kinderen van de Revolutie.
:05:20
Ja, ik was hier gekomen
om arm te zijn...
:05:23
om te schrijven over
schoonheid en vrijheid...
:05:26
en hetgeen waar ik het meest
in geloofde: Liefde.
:05:29
Steeds die belachelijke obsessie
met liefde.
:05:34
Maar er was één probleem.
Ik was nog nooit verliefd geweest.
:05:38
Gelukkig viel er toen een slapende
Argentijn door het plafond.
:05:45
Hij werd gevolgd door een
als non verklede dwerg.
:05:49
Hallo. Ik ben Henri Marie Raymond
Toulouse-Lautrec-Montfa.
:05:55
Sorry, hoor. We waren boven
een toneelstuk aan het repeteren.
:05:59
Een toneelstuk. Lets heel moderns,
genaamd: Spectaculair, Spectaculair.
:06:04
In Z witserland.
:06:05
De bewusteloze Argentijn
leed aan narcolepsie.
:06:09
Het ene moment is er niks aan
de hand en dan is hij ineens weg.
:06:13
Hoe gaat het met hem?
:06:15
Fantastisch. Nu krijgen we het nooit
klaar om het de financier te tonen.
:06:22
Ik moet de muziek nog afmaken.
- Een ander kan die rol voordragen.
:06:26
Waar moeten we iemand vinden die een
jonge poëet annex herder kan spelen?
:06:31
Voor ik het wist, nam ik boven
de plaats van de Argentijn in.
:06:36
de heuvels vibreren
:06:39
van de eufonische symfonieën
van de melodie
:06:44
Hou op met dat onuitstaanbare
gedreun. M'n woorden verdrinken erin.
:06:49
Speel een muzikale omlijsting
op de piano.
:06:52
Er bestond onenigheid
over Audrey's teksten.
:06:55
Dat zou een non nooit zeggen.
:06:57
Hoe klinkt dit?
De heuvels psalmodiëren de melodie.