:23:03
Tot ziens, Hoekstra.
:23:06
Natuurlijk stond ik achter hem.
Achter zijn hoge ideaal.
:23:12
Maar waar bleef ik in dat visioen van
een betere toekomst, van die nieuwe tijd?
:23:19
Hoe lang blijf je weg?
- Een paar dagen maar.
:23:23
lk slaap bij Stienstra in Workum.
:23:29
lk had wel mee gewild.
- Meen je dat?
:23:32
ln al die volle zaaltjes?
En dat in jouw toestand?
:23:38
lk zie er ook niet meer uit.
- Wat zeg je?
:23:41
lk ben bang.
- Waarvoor?
:23:43
Voor wat komen gaat.
Alles is zo snel gegaan.
:23:46
Van schrijven komt niets meer
en ook zijn we nooit meer samen...
:23:51
lk moet er nog aan wennen.
:23:55
Dat begrijp ik wel.
Voor mij is 't ook nieuw.
:23:59
We zullen ons allebei
op de nieuwe situatie moeten instellen.
:24:10
Dag, moeder.
:24:24
Moeder.
:24:26
U moest 's weten
hoeveel kleren ik al vermaakt heb.
:24:29
Mijn moeder maakt van 'n oude onderjurk
nog 'n bruidsjapon.
:24:36
Hoe is 't met je moeder?
- Die was meteen al weer aan 't werk.
:24:40
ls ze nooit moe? Hoe doet ze dat?
Met hoeveel zijn jullie nu?
:24:45
Met tien kinderen.
- Tien? Hoe doet ze dat?
:24:49
Dat vraag ik me ook wel 's af.
:24:52
Maar ik heb haar nooit horen klagen.
Hoe moeilijk en zwaar ze 't ook heeft.
:24:57
Moeder is echt 'n wonder.
:24:59
Van die jurk
die ik voor haar had meegenomen.