:07:03
Tak wiele nocy, że jestem zdumiony...
:07:05
jak możesz wysyłać dzieci
do łóżka z tymi koszmarami nocnymi?
:07:07
Carmen pytała o tę historię.
:07:09
Tamto życie się już skończyło.
:07:11
Jesteśmy konsultantami, nie szpiegami.
:07:15
:07:25
Więc, byłam dzisiaj
w ich szkole.
:07:26
Mm-hmm.
:07:28
Miałam spotkanie
z dyrektorem.
:07:29
Hmm?
:07:31
Carmen opuściła zajęcia
dwa razy w miesiącu.
:07:33
- Dlaczego?
- Nie wiem.
:07:36
Czy Juni mówił ci, że ma przyjaciół
w swojej szkole?
:07:38
Tak.
Diego jakiś tam i Renaldo?
:07:41
Żadne z tych potworów.
:07:43
Oni go poniżają,
a inne dzieci też się czepiają.
:07:44
Nie ma przyjaciół.
:07:46
Nie pomaga mu to, że
chodzi z głową w chmurach...
:07:49
tworzy te dziwne szkice...
:07:50
i sam się grzebie
pokazując je tym wrednym bachorom.
:07:54
:07:55
Oni ukrywają nasz sekret, Gregorio...
:07:59
i myślę, że to nasz błąd.
:08:00
Robią to dla nas.
:08:02
Mamy dobry powód
na utrzymanie tajemnicy.
:08:04
Jeśli powiemy im, że
jesteśmy szpiegami...
:08:06
muszą wiedzieć o niebezpieczeństwie
w każdej chwili, kiedy wychodzą z domu.
:08:13
Skoro mówimy o tajemnicach...
:08:15
to nad czym teraz pracujesz?
:08:17
Oh, nic ważnego.
:08:21
To tylko...
:08:31
Dlaczego chcesz to robić
każdego ranka?
:08:35
Przecież mamy w-f w szkole.
:08:39
Uhh.
:08:41
Zamierzasz wisieć tam cały dzień,
marudny gościu?
:08:45
Mówiłam ci, nie patrz w dół.
:08:47
Nie dam rady. Ześlizguję się.
:08:49
To przez twoją ślamazarność
się ześlizgujesz.
:08:51
Uhh ! Pospiesz się!
:08:53
Mogę - uhh !
:08:55
- Uhh !
- Łaa ! Uhh !
:08:59