1:54:01
Sinds het welkom-thuis feestje,
toen je de piano speelde.
1:54:05
- Je neemt me in de maling !
- Laat ik het zo zeggen ...
1:54:08
Luke speelde de klassiekers
alsof het hem niets interesseerde ...
1:54:11
... maar als het op jazz aankwam,
was hij verloren.
1:54:16
Toen ik die heerlijke roadhouse boogie hoorde,
wist ik dat jij Luke niet kon zijn.
1:54:21
En je hebt niets gezegd ?
1:54:24
Niemand anders hoefde dat te weten.
1:54:26
Dit dorpje wilde graag dat jij Luke was,
dus was je Luke.
1:54:32
Maar nu ben ik Luke niet meer.
1:54:36
- Daarom ga ik terug naar L.A.
- Voor hoe lang ?
1:54:42
- Voorgoed.
- Maar wie gaat de Majestic runnen ?
1:54:48
Jij gaat dat doen.
1:54:50
- Ik ?
- Jij en Irene.
1:54:56
Ik weet het nog niet.
1:55:02
Harry zou gewild hebben dat jij deze zaak draaiende zou houden.
Deze heb je nodig.