1:02:00
Birþeyler yer...
1:02:04
...ve yolunuza gidersiniz tamam mý ?
1:02:08
Sizi býrakmak gibi bir niyetim yok.
1:02:12
Dikkatleri üzerime çekmemeliyim.
1:02:16
Ve eðer olaylar kötüleþirse,
1:02:19
burada olanlarý bilen birileri gerekli.
1:02:22
Kör ve saðýr olacaðým,
ama burada kalacaðým.
1:02:24
Francesca,
Paris'e dönmeni istiyorum.
1:02:46
Bu iyi deðil.
Ýyi olmayan ne ?
1:02:49
Rehber at bir nalýný düþürmüþ.
Fakat þiþlik inmeden deðiþtiremeyiz.
1:02:54
Yine de gidebilirsiniz.
Fakat saatler sürer.
1:02:56
Günler, haftalar.
Nasýl gidebiliriz ?
1:03:08
Birazdan dönerim.
1:03:29
Odanda bir silahþör yeleði gördüm.
1:03:32
Babamýndý.
Ailem ben küçükken öldüler.
1:03:35
Öldürüldüler.
Üzüldüm.
1:03:38
Ben de oradaydým.
Ýzledim.
Fakat durduramadým.
1:03:41
Sadece bir çocuktun.
Daha fazlasýný yapmalýydým.
1:03:44
Yani herþey bunun için.
1:03:46
Baþlangýçta öyleydi.
Bütün düþündüðüm buydu.
1:03:48
Planchet beni yetiþtirdi.
Bana herþeyi öðretti.
1:03:51
Bana, eðer babam gibi olmak istiyorsam,
1:03:54
nefretten daha ulu bir amacým olmasý gerektiðini öðretti.
1:03:56
Peki þu anda baban gibi misin ?
Çok soru soruyorsun.
1:03:59
Baþka nasýl öðrenebilirim ?
Baban gibi misin ?
Hala çalýþýyorum.