:41:01
Maar op het eind
waren we nog met z'n drieën.
:41:04
Hoezo?
-Mijn werkgevers woonden in Londen.
:41:08
Ze kwamen hier steeds minder vaak.
Het was te ver weg.
:41:13
En uiteindelijk stond het huis leeg.
:41:19
ledereen verlaat dit
vervloekte eiland.
:41:23
Mijn familie vertrok in 1940,
vlak voor de invasie.
:41:29
lk heb niets meer van ze gehoord.
:41:35
lk geef ze geen ongelijk.
:41:38
Wij zijn ook vertrokken.
:41:42
Maar soms als je een plek verlaat...
:41:46
dan laat ie je niet los.
:41:50
Het was alsof ik dit huis
nooit verlaten had.
:41:53
Waarom ging u weg?
:41:56
Dat kwam door de TBC,
iedereen moest weg.
:42:03
ls Lydia toen stom geworden?
:42:06
Ja, ik geloof het wel.
:42:08
Maar mijn geheugen laat me
af en toe in de steek.
:42:12
Wat is er met haar gebeurd?
:42:19
Zomaar op een dag...
:42:22
sprak ze gewoon niet meer.
-Dat moet een oorzaak hebben.
:42:29
Je stopt niet zomaar met praten.
Vaak komt het door iets traumatisch.
:42:36
Er moet haar iets overkomen zijn.
:42:41
Waren uw werkgevers goed voor haar?
-Die waren erg aardig.
:42:46
Ze beschouwden ons als familie.
:42:50
lk denk dat ik naar bed ga.
Anders kom ik er morgen niet uit.
:42:56
Ga maar.
lk blijf nog even hier.