:22:05
GRACE: Sanýrým, yeterince anlaþýlýr
olduðumu sanýyordum.
:22:08
Bir önceki kapatýlmadan,
:22:10
hiçbir kapý açýlmayacaktý.
:22:11
Anlaþýlmasý o kadar zor mu?
:22:14
Bu ev bir gemi gibi.
:22:16
Kapýlarýn açýlýp kapanmasý ile suyun girebileceði,
:22:18
gibi ýþýk girebilir.
:22:21
Çocuklarýmýn yaþamlarý tehlikede!
:22:23
MILLS: Ama, hanýmefendi--
:22:24
Benimle tartýþmayýn!
Sessiz olun.
:22:26
Hanginiz en son oday agirdi?
:22:29
Lydia ?
:22:32
Onun anahtarý yok.
Size söylemiþtim.
:22:35
O zaman siz kalýyorsunuz.
:22:37
Ama bütün gün salondaydým.
:22:39
Ve sonra bahçeye çýktým.
:22:40
Kendi gözlerinizle gördünüz.
:22:41
Umarým benim olduðumu düþünmüyorsunuz?
:22:45
Böyle bir þeyi unutacaðýmý
ve kendi öz kýzýmý,
:22:47
tehlikeye atacaðýmý mý düþünüyorsunuz?
:22:56
NICHOLAS: Sofrada kitap okumamalýsýn.
:22:59
ANNE: Oh, öyle mi?
:23:01
Anneme kim söyleyecek?
Sen mi?
:23:06
Ya da, belki o?
:23:13
Gerçekten bir çocuk gördün mü?
:23:17
Evet. Adý Victor idi.
:23:20
Bir hayalet mi?
:23:22
Aptal olma.
Hayaletler öyle deðildir.
:23:25
Nasýldýrlar?
:23:26
Sana binlerce kez söyledim.
:23:29
Beyaz çarþaflar giyerler ve zincir taþýrlar.
:23:32
- Nereden biliyorsun?
- Çünkü onlarý gördüm.
:23:34
Geceleri gelirler.
:23:37
Nerede?
:23:45
- Sen aptalsýn.
- Senin kadar deðil.
:23:48
O çocuðu gördüðüne inanmýyorum.
:23:50
Ýstediðine inan.
:23:51
Yakýnda seninle oynamamýz
için yalvaracaksýn.