:23:01
Anneme kim söyleyecek?
Sen mi?
:23:06
Ya da, belki o?
:23:13
Gerçekten bir çocuk gördün mü?
:23:17
Evet. Adý Victor idi.
:23:20
Bir hayalet mi?
:23:22
Aptal olma.
Hayaletler öyle deðildir.
:23:25
Nasýldýrlar?
:23:26
Sana binlerce kez söyledim.
:23:29
Beyaz çarþaflar giyerler ve zincir taþýrlar.
:23:32
- Nereden biliyorsun?
- Çünkü onlarý gördüm.
:23:34
Geceleri gelirler.
:23:37
Nerede?
:23:45
- Sen aptalsýn.
- Senin kadar deðil.
:23:48
O çocuðu gördüðüne inanmýyorum.
:23:50
Ýstediðine inan.
:23:51
Yakýnda seninle oynamamýz
için yalvaracaksýn.
:24:06
ANNE: Nicholas!
:24:07
NICHOLAS: Huh? Ne?
:24:11
Bak.
:24:14
Neden perdeleri açtýn?
:24:16
- Ben açmadým.
- Kim açtý, öyleyse?
:24:18
Victor açtý.
:24:20
Bütün gece bunu yapýyor.
:24:22
Yalan söylüyorsun.
Seni anneme söyleceðim.
:24:24
- Yalancýyým, öyle mi?
- Evet.
:24:27
Victor, o perdednin arkasýndan çýk.
:24:30
Böylece aptal kardeþim seni görebilsin.
:24:41
Beni rahat býrak.
:24:42
ANNE: Yani onu görmek istemiyor musun?
:24:44
Sen korkak bir muhallebi çocuðusun.
:24:46
Korkak korkak muhallebi çocuðu.
:24:52
Öyleyse kendim yapacaðým.