:29:16
- Co?!
- Chcesz posłuchać mojego pomysłu?
:29:17
Odejdź do cholery!
:29:21
Wiesz, ja po prostu staram się czegoś dokonać.
:29:29
Wielkie dzięki stary, jesteś super.
Dobra, więc jest ten seryjny morderca, co nie...
:29:34
Nie zaczekaj.
I on jest prześladowany przez gliniarza...
:29:37
I wodzi go za nos,
wysyłając kolejne wskazówki,
:29:39
Kim ma być jego kolejna ofiara.
:29:40
On już przetrzymuje zakładnika w swojej strasznej piwnicy.
:29:43
Więc gliniarz zaczyna mieć obsesję na punkcie
znalezienia tożsamości tej osoby w przebiegu zdarzeń.
:29:46
Zakochuje się w niej,
mimo tego, że nawet jej nie poznał.
:29:49
Ona staje się jak...
Jak... Jak... coś mistycznego...
:29:52
- Jak... jak... Święty Gral.
- To jest dosyć oczywiste, nie sądzisz?
:29:56
Dobra, ale tu jest zwrot!
Dowiadujemy się, że zabójca tak naprawdę cierpi,
:30:01
Na zaburzenia osobowości, co nie?
On tak naprawdę jest gliniarzem, dziewczyną!
:30:06
Wszyscy oni są nim!
Czy to nie jest popierdolone?!
:30:11
Jedyna kwestia, która jest zbyt nagminnie
używana w przypadkach seryjnych morderców,
:30:14
To zaburzenia osobowości.
Na dodatek zgłębiasz wyobrażenie,
:30:18
Że gliniarz i morderca
są tylko dwoma aspektami tej samej osoby,
:30:22
Co możemy zauważyć na wielu przykładach
w każdym filmie o gliniarzach!
:30:25
Mama powiedziała, że to jest psychologicznie przemyślane.
:30:26
Inną rzeczą jest to,
że nie ma możliwości, żeby to napisać,
:30:29
Zastanawiałeś się nad tym?
:30:31
Chodzi o to... Jak możesz mieć kogoś,
kto pomaga więźniowi w piwnicy,
:30:35
I pracuje na posterunku w tym samym czasie?
:30:41
- Trik fotograficzny.
- Dobrze, ale nie o to pytam?
:30:43
Posłuchaj uważnie.
Pytam o to, że w rzeczywistości filmu,
:30:48
Kiedy jest tylko jedna postać, tak?
:30:50
W porządku?
Jak możesz...
:30:56
Co dokładnie zrobiłby...