:58:01
Τι υπέροχα! Νόμιζα πως είχες πεθάνει.
:58:06
'Εγινε νοσοκόμα σχολείου.
:58:08
Είσαι νοσοκόμα;
:58:10
Τι να κάνω γι' αυτό;
:58:18
-Καλέστε τον δρ Πέπερ.
-Ποιον;
:58:21
Χαίρομαι που σας ξανάδα όλους.
Πρέπει να φύγουμε τώρα.
:58:28
Γεια σου, ταχυδρόμε.
:58:29
Πώς πάει;
:58:34
Θεέ μου, να το.
:58:36
Μπλε παντζούρια, κόκκινη πόρτα, κούνια.
Είναι το σπίτι σου, έτσι;
:58:41
Για φαντάσου!
:58:43
'Ελα!
:58:46
Πώς τα πάτε, παιδιά;
Ξέρετε ποια είναι αυτή;
:58:50
'Εμενε σ' αυτό το σπίτι όταν ήταν μικρή.
:58:53
Αλήθεια.
:58:54
Κι εσείς μένετε σ' αυτό το σπίτι.
Αυτό σας κάνει ξαδέρφια.
:59:01
Τόσες αναμνήσεις.
:59:04
Από πού ν' αρχίσω;
:59:06
Αυτό είναι το τζάκι μας...
:59:09
...όπου ο μπαμπάς άναβε φωτιές...
:59:12
...με ξύλα.
:59:13
Αυτή είναι η τραπεζαρία
όπου τρώγαμε τα γεύματά μας...
:59:17
...από φαγητό.
:59:19
Αυτό είναι το δωμάτιο του αδερφού μου.
:59:22
Οι γονείς μου τον μισούσαν.
:59:24
Ο μπαμπάς μου έχτισε το σπίτι
με τα χέρια του πριν έξι χρόνια.
:59:28
Ο μπαμπάς σου είναι ψεύτης.
:59:31
Εσύ πώς...
:59:35
Πνίγεται. Να φύγουμε.
:59:38
Μα τι λες;
:59:40
Νοσοκόμα είσαι. Bοήθα τον!
:59:42
-Πίσω, παιδιά.
-Θα πεθάνει!
:59:45
Χτύπα τον!
:59:48
Bγάλ' τη του!
:59:57
-Καταπληκτικό.
-Ευχαριστώ.