:49:05
Mr. Brooker heeft ons ook verteld
dat je vrouw een kind heeft.
:49:09
Jouw kind.
:49:13
Omdat het huwelijk een geheim was,
moest dit ook geheim blijven.
:49:16
en stuurde je haar weg.
:49:18
Stil, my dear.
:49:20
Maak je geen zorgen.
:49:23
Laat me je hoofd optillen.
:49:28
Hier.
:49:32
Dus het kind werd ver weg opgevoedt.
:49:36
Zijn moeder zag hem nooit, en
ze werd het bedrog zat.
:49:41
en dus liep ze weg met een andere man.
:49:44
Al gauw kwam ze om haar geld vragen.
:49:48
Jij, natuurlijk, haalde haar over...
:49:51
om mij voor de jongen te laten zorgen.
:49:54
Mij werd verteld hem hier te brengen,
wat ik deed, en in het oog te houden.
:49:58
Verwaarlozing maakte hem ziek.
:50:01
Mr. Brooker consulteerde een dokter...
:50:03
die zei dat hij de stad uitmoest
voor klimaatverandering...
:50:07
anders zou hij sterven.
:50:11
Maar hij stierf toch. Dat weet ik.
:50:14
Eindelijk kan ik het zeggen.
:50:17
Ik vertelde je dat de jongen stierf,
maar dat is niet waar.
:50:23
Ik had net als de meeste mannen
gehoord van de Yorkshire scholen.
:50:27
Dus bracht ik het kind naar een school
die geleidt werd door ene Squeers.
:50:32
IK was in staat om er zelf voor te betalen,
maar toen raakte ik in problemen..
:50:35
en werd ik het land uitgestuurd.
:50:37
Toen ik terugkwam, bijna 8jaar later, zocht ik je op.
:50:41
Maar jij stootte me af.
:50:44
Dus zocht ik je assistent op...
:50:46
en liet hem zien dat er goede redenen waren
om met mij te praten.
:50:49
Ik vertelde hem mijn verhaal.
:50:51
En om er zeker van te zijn dat
het de goede jongen zou zijn..
:50:55
ging ik naar Devonshire, en wist
meteen dat hij het was.