:47:12
Lestat.
:47:15
Dobrze cię widzieć, Lestat.
:47:18
Ciebie też.
:47:20
Ciągle nosisz te starocie, jak widzę.
:47:26
Trudno się wyzbyć starych przyzwyczajeń.
:47:28
Jak udało ci się prześliznąć przez lata 50-te w czerwonym aksamicie?
:47:34
Spałem.
:47:37
Nie sądzisz, że ominęło cię wiele.
:47:40
-Elvis.
-Elvis, tak.
:47:46
Teraz jesteś większym, niż on.
:47:48
Więc....
:47:50
Po tych wszystkich latach...
:47:53
...jaka to okazja?
:47:55
Stałeś się w tych czasach kimś bardzo trudnym do uniknięcia,
przynajmniej w rozmowie.
:48:02
-Co próbujesz udowodnić, Lestat?
-O, proszę.
:48:05
Jest trochę za późno na to, żeby tu wychodzić z ojcowskim kazaniem, Marius.
:48:10
200 lat i ani słowa od ciebie.
:48:15
Kosztowałeś mnie niemal wszystko.
:48:21
A teraz zrobiłeś to jeszcze raz.
:48:23
To nie jest czas na to,
żeby rozstrzygać stare zatargi.
:48:28
Wampiry nie rozstrzygają starych zatargów.
:48:33
Chronimy je.
:48:40
Jak mnie znalazłeś?
:48:42
Stworzyłem cię.
:48:44
Zawsze wiedziałem gdzie jesteś.
:48:47
Poza tym...
:48:49
...musiałem po prostu znaleźć
najbardziej obskurny dom w bloku.
:48:55
Chodź. Pozwól, że ci pokażę, co to znaczy żyć w świetle.