:38:00
-Αναγνωρίζεις τα μάτια μου, ε;
-Ναι.
:38:04
Τα μάτια καθρεφτίζουν τη ζωή μας.
Στα δικά σου υπάρχει αυτοπεποίθηση.
:38:16
-Ώστε με περίμενες ψηλότερο;
-Πάντα ήλπιζα να φτάσω τα 2 μέτρα.
:38:23
Κι εγώ το ίδιο.
:38:28
Πώς κατέληξες στον Ρέμο;
:38:32
Με έστειλαν εκεί για να πεθάνω.
:38:36
Πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος
να επιβιώσει στα ορυχεία διλιθίου;
:38:40
Δεν τους ένοιαζε. Δεν υπήρχα πια
στα σχέδια κατά της Ομοσπονδίας.
:38:47
Στα τρομερά βάθη, ζούσαν μόνο οι
καταραμένοι - και οι Ρεμιανοί σκλάβοι.
:38:53
Ήμουν καταδικασμένος
σε συνεχή εργασία και πείνα,
:38:56
κάτω από τη μπότα
των Ρωμυλιανών φυλάκων.
:39:00
Μόνο οι πραγματικά δυνατοί
είχαν κάποιες ελπίδες επιβίωσης.
:39:03
Ήμουν μικρό παιδί, όταν με πήραν.
:39:06
Έκανα δέκα χρόνια
να δω τον ήλιο και τ' αστέρια.
:39:12
Οι Ρωμυλιανοί μισούσαν τους
Ρεμιανούς, μα πιο πολύ μισούσαν...
:39:17
...εμένα.
:39:23
Όμως βρέθηκε κάποιος
που με λυπήθηκε.
:39:27
Ο αντιβασιλέας μου με προστάτεψε
από τη σκληρότητα των φυλάκων.
:39:34
Μου έμαθε να επιβιώνω.
:39:37
Και σ' εκείνον το σκοτεινό τόπο
όπου δεν υπήρχε τίποτα δικό μου,
:39:42
βρήκα τους Ρεμιανούς αδερφούς μου.
:39:47
Ήταν οι μόνοι που μου έδειξαν
αληθινή ευγένεια.
:39:51
-Γι' αυτό θέλεις να τους ελευθερώσεις;
-Αυτός είναι ο μοναδικός μου στόχος.
:39:57
Γι' αυτό έφτιαξα το Σίμιταρ,
και συγκρότησα το στρατό μου.