1:10:01
Nee, laten we eerst de tafel leegmaken.
We leggen het in de slaapkamer.
1:10:05
Ik kwam Louis Waters tegen.
1:10:08
O ja, waar?
-In de straat.
1:10:13
Ze zijn allemaal hiet nietwaar?
Alle spoken.
1:10:16
Alle spoken verzamelen
zich voor het feest.
1:10:20
Hij is... zo vreemd.
1:10:24
Wat?
Heb je dat niet door?
1:10:26
Je hebt niet door dat
Louis Waters vreemd is?
1:10:32
Ik kan zien dat hij verdrietig is.
1:10:37
Al jouw vrienden zijn verdrietig.
1:10:41
Je hebt gehuild.
Wat is er?
1:10:45
Alleen dat ik keek deze
kamer rondkeek en dacht:
1:10:49
Ik wil een feestje geven...
1:10:51
't Enige dat ik wil
is een feestje geven.
1:10:55
En?
1:10:56
Ik weet waarom hij 't doet,
hij doet 't express.
1:10:59
O, 't gaat over Richard.
-Natuurlijk.
1:11:02
Hij deed het vanmorgen...
1:11:04
hij geeft me die blik.
1:11:06
Welke blik?
1:11:09
Die zegt...
1:11:10
je leven is onbeduidend.
1:11:15
Jij... jij bent zo... onbeduidend.
1:11:19
Alleen... alledaags gedoe.
roosters en feestjes en details...
1:11:24
dat bedoelt hij er mee.
1:11:27
Dat zegt ie.
1:11:29
Mam, dat maakt alleen iets uit
als je denkt dat 't waar is.
1:11:32
Nou?
Denk je dat? Zeg 't me.
1:11:39
Wanneer ik bij hem ben voel ik....
1:11:45
ja, ik leef...
1:11:49
en wanneer ik niet bij hem ben,
1:11:51
ja, dan lijkt alles een beetje...
1:11:55
dwaas.