:07:02
Ik drink thee.
:07:04
Ik ben reporter, dus luister ik.
:07:07
Ik heb een minnares.
:07:08
Ik haar graag met vriendinnen
bij de melksalon arriveren.
:07:13
En daar zat Alden Pyle,
:07:16
een kop zonder geschiedenis
of problemen.
:07:18
De kop die iedereen ooit had.
:07:19
Ik ben Alden Pyle.
- Thomas Fowler.
:07:23
De "London Times"?
- U hebt uw huiswerk gemaakt.
:07:26
Ik heb uw artikels gelezen.
:07:28
Mag ik?
- Gaat uw gang.
:07:30
Wat doet u in Saigon, Mr. Pyle?
:07:33
De Economische Hulpmissie.
De medische kant.
:07:36
Oogziekten. Trachoom.
Heel courant hier,
:07:39
maar gemakkelijk te behandelen.
:07:42
Nee.
Ik kwam even 'n kop thee drinken
:07:44
op weg naar kantoor.
:07:46
Het zit me echt mee.
:07:48
U bent een
van de weinige correspondenten
:07:51
die echt achter de feiten aan gaat.
- Nu niet meer.
:07:54
Overigens heb ik mezelf nooit
als correspondent beschouwd.
:07:58
Ik ben verslaggever.
Ik vertolk geen standpunt,
:08:01
ik onderneem geen actie
en neem nergens deel aan.
:08:04
Ik versla wat ik zie.
- U hebt vast wel 'n mening.
:08:07
Een mening is
al een vorm van actie.
:08:11
Pyle wilde
alles horen over Vietnam
:08:14
en zijn onafhankelijkheidsstrijd.
:08:17
Waarom
de Fransen de oorlog verloren.
:08:19
Waarom
de communisten wonnen.
:08:23
En toen zag hij Phuong.
:08:26
Ik had moeten weten
dat een land en vrouw redden
:08:30
voor iemand
als Pyle hetzelfde was.
:08:33
We moeten
het communisme indammen.
:08:36
Wat mogelijk was,
wat nodig was.
:08:37
Wat hij dacht,
wat hij gelezen had.
:08:41
Ik dacht terug aan de tijd dat ook
ik de dingen wilde veranderen.
:08:44
De vrijheid laten doodgaan?
- Vrijheid is een westers woord.
:08:48
Hoe definieer je
het voor de Vietnamezen?
:08:51
Door ze keuzevrijheid te geven.
- Goed, je geeft ze keuzevrijheid.
:08:54
En dan verkiezen ze Ho Tsji Minh.
Het is ingewikkelder dan het lijkt.