White Oleander
prev.
play.
mark.
next.

:19:01
Από ποιον είναι;
:19:03
Από τη μητέρα μου. Πίστευα
ότι δεν ήξερε πού είμαι.

:19:10
Αγαπητή 'Αστριντ,
πήρες τα γράμματά μου;

:19:14
'Εξι μήνες πέρασαν.
Γιατί δε γράφεις;

:19:17
Σε λίγα λεπτά,
θα σβήσουν τα φώτα.

:19:21
Ακούω τις γυναίκες
να ουρλιάζουν στα κελιά τους.

:19:25
Μπήκαμε κι οι δύο φυλακή...
:19:27
επειδή είμαστε
δυνατές και ανεξάρτητες.

:19:31
Μην ξεχνάς ποια είσαι.
:19:33
Κρύβω τον καλό μου εαυτό.
Κάνε κι εσύ το ίδιο.

:19:37
Να θυμάσαι τα πάντα.
Κάθε προσβολή, κάθε δάκρυ.

:19:52
Τι κάνεις;
:19:55
Γράφω γράμμα
στη μητέρα μου.

:19:58
Στον μπαμπά σου
γράφεις ποτέ;

:20:01
Δεν ξέρω πού είναι.
Δεν τον γνώρισα.

:20:06
- 'Εφυγε όταν ήμουν δύο.
- Σου είπε η μαμά σου γι' αυτόν;

:20:11
Δεν είσαι περίεργη;
:20:14
Σκέφτομαι
τι θα σκεφτόταν για μένα.

:20:16
Θα νομίζει ότι είσαι ακόμη δύο.
'Ετσι θυμάμαι το γιο μου Σεθ.

:20:21
'Εχεις γιο;
:20:25
Γεια, Πάτι.
:20:31
Θα πας στην "παράσταση"; Εγώ
δεν πάω σε μελέτη της Βίβλου.

:20:37
Αν υπάρχει Θεός,
δεν αξίζει τις προσευχές μας.

:20:42
Αυτό θα έλεγε η μαμά μου.
:20:46
Ούτε στη Χριστουγεννιάτικη
γιορτή δε με πήγε.

:20:49
Παρακάλεσα ένα άλλο παιδί
να με πάρει στο αμάξι τους.

:20:57
Πώς είστε, αιδεσιμότατε;
Δε νομίζω ότι με συμπαθεί πολύ.


prev.
next.