:46:00
Ik ben ontslagen.
Hoe zou je vader daarover denken?
:46:04
Jij had niet ontslagen moeten worden.
Dat is een vergissing.
:46:07
In de brief die ik heb gekregen
staat geen vergissing.
:46:11
Jens, geloof me, het is een vergissing.
Ik regel dit. Vertrouw me.
:46:17
Ik beloof dat ik dit regel.
Vertrouw daarop.
:46:21
Het is een vergissing.
:46:23
Het is een vergissing. Het spijt me.
:46:30
Een vergissing?
Dit soort vergissingen maak je niet.
:46:34
Die man werkte hier al
voor jij geboren was.
:46:37
De auto wacht benenden.
- Zeg maar dat hij moet wachten.
:46:41
Het spijt me echt, maar...
- Ga weg. Je bent ontslagen.
:46:47
Ga weg.
:46:55
Christoffer, je kunt hem niet ontslaan.
Zo werken die dingen niet.
:46:58
Kan me niet schelen. Neem Jens Monsted
weer aan en bied hem excuses aan.
:47:03
Dat kunnen we niet doen.
:47:05
Als we weer mensen aannemen
die ontslagen zijn, is dat een fout toegeven.
:47:11
Dat is een verkeerd signaal,
gezien onze huidige situatie.
:47:15
Hij heeft hier 38 jaar gewerkt.
Hij paste op me toen ik een kind was.
:47:20
Ik zorg ervoor dat dit
volgens de regels wordt afgehandeld...
:47:24
maar we kunnen niemand voortrekken.
:47:28
We moeten het volgens de regels doen,
anders willen ze allemaal iets bijzonders.
:47:42
Het spijt me.
:47:45
Ik ga morgen naar Stockholm,
weet je nog?
:47:48
Natuurlijk.
:47:54
Ik blijf vier maanden.
:47:57
Ja, maar je zou zaterdag
al weg zijn gegaan.