:47:00
Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν
κρυολογήσεις;
:47:04
Ορίστε;
:47:05
Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν
κρυολογήσεις;
:47:11
Κοτόσουπα, ασπιρίνη, ουίσκυ...
:47:13
Παραμένεις ποτέ έτσι κρυωμένη;
:47:15
Οχι κάτω...
:47:16
Χωρίς να πάρεις τίποτα, έτσι να παραμείνεις
κρυωμένη.
:47:18
- Οχι. - Οχι.
:47:19
Αυτοί είμαστε, έτσι;
:47:21
Το πνίγουμε, το σκοτώνουμε, το φιμώνουμε.
:47:23
Ο,τιδήποτε για να μην αισθανόμαστε.
:47:25
Ξέρεις, όταν ήμουν γιατρός στο Λονδίνο,
:47:27
ποτέ κανείς δεν με αποκάλεσε ''ματανάι''.
:47:29
Δεν σ'ευχαριστούν εκεί όπως σ'ευχαριστούν
εδώ
:47:31
διότι εδώ αισθάνονται τα πάντα.
:47:32
Κατευθείαν από το Θεό.
:47:33
Δεν υπάρχουν φάρμακα, δεν υπάρχουν
παυσίπονα.
:47:36
Είναι το πιο περίεργο, το πιο αγνό πράγμα-- ο
ανθρώπινος πόνος.
:47:43
Και όταν έχεις δει τέτοιο κουράγιο σ'ένα
μικρό...
:47:51
...σ'ένα παιδί...
:47:55
πως θα μπορούσες να θέλεις οτιδήποτε άλλο
:47:57
εκτός από το να το αγκαλιάσεις;
:48:07
Θυμάσαι εκείνο το αγοράκι στο Λονδίνο; Τον
Τζότζο;
:48:09
Ναι, βέβαια.
:48:11
Ηταν το πρώτο άτομο που έσωσα, δέκα ετών.
:48:14
Τόσο αδύνατο που με το ζόρι στεκόταν.
:48:16
Κι όμως βρήκε αρκετή δύναμη να θάψει την
υπόλοιπη οικογένειά του.
:48:23
Δεν έχουμε ιδέα τι είναι κουράγιο.
:48:28
Συνήθιζε να μου γράφει μικρά σημειώματα.
:48:32
Με βοηθούσε στην κλινική.
:48:33
Ηταν καλός.
:48:37
Ηταν γλυκός, ήταν καλός.
:48:39
Ηθελε να μου μοιάσει και μου άρεσε αυτό.
:48:41
Εννοώ ήταν ανόητο και παιδιάστικο,
:48:43
αλλά μ'έκανε να νοιώθω καλά με τον εαυτό μου.
:48:44
Οπότε τον πήρα μαζί μου στο Λονδίνο,
:48:46
Ξέρεις, το φυλαχτό μου, η γενναία μου Αφρική.
:48:52
Πως μπόρεσα να είμαι τόσο ηλίθιος;
:48:55
Πως μπόρεσα να είμαι τόσο ολοκληρωτικά
εγωιστής;