:48:07
Θυμάσαι εκείνο το αγοράκι στο Λονδίνο; Τον
Τζότζο;
:48:09
Ναι, βέβαια.
:48:11
Ηταν το πρώτο άτομο που έσωσα, δέκα ετών.
:48:14
Τόσο αδύνατο που με το ζόρι στεκόταν.
:48:16
Κι όμως βρήκε αρκετή δύναμη να θάψει την
υπόλοιπη οικογένειά του.
:48:23
Δεν έχουμε ιδέα τι είναι κουράγιο.
:48:28
Συνήθιζε να μου γράφει μικρά σημειώματα.
:48:32
Με βοηθούσε στην κλινική.
:48:33
Ηταν καλός.
:48:37
Ηταν γλυκός, ήταν καλός.
:48:39
Ηθελε να μου μοιάσει και μου άρεσε αυτό.
:48:41
Εννοώ ήταν ανόητο και παιδιάστικο,
:48:43
αλλά μ'έκανε να νοιώθω καλά με τον εαυτό μου.
:48:44
Οπότε τον πήρα μαζί μου στο Λονδίνο,
:48:46
Ξέρεις, το φυλαχτό μου, η γενναία μου Αφρική.
:48:52
Πως μπόρεσα να είμαι τόσο ηλίθιος;
:48:55
Πως μπόρεσα να είμαι τόσο ολοκληρωτικά
εγωιστής;
:49:08
Το θέμα είναι...
:49:13
ότι ήταν φίλος μου.
:49:18
Είχε όνομα.
:49:22
Και τώρα πρέπει να τον θυμάμαι.
:49:29
Άν όλοι όσοι χάνω έχουν όνομα...