:58:00
Θεέ μου, χαίρομαι πολύ που σε βλέπω.
:58:02
Κι εγώ.
:58:03
Λοιπόν, έλαβες το τελευταίο μου γράμμα;
:58:06
Ναι. Βρισκόσουν στο Πακιστάν.
:58:08
Στο Πακιστάν;
:58:09
Αυτό ήταν πρίν μήνες.
:58:11
Δεν σου...;
:58:12
Ησουν απασχολημένη σώζοντας ζωές.
:58:13
Εντάξει σε συγχωρώ.
:58:15
Λοιπόν... λοιπόν δεν βρισκόμαστε στο
Πακιστάν πλέον.
:58:18
Βρισκόμαστε στην Καμπότζη, κοντά στα
σύνορα με την Ταϋλάνδη.
:58:23
Εσύ καλά;
:58:26
Πως είναι στο σπίτι;
:58:28
Μια χαρά.
:58:29
Ο Τζίμυ;
:58:31
Κούκλος.
:58:32
Μα βέβαια.
:58:34
Λοιπόν, βρίσκεσαι στο Λονδίνο και ξάφνου μου
τηλεφωνείς.
:58:40
Αυτο επειδή εργάζομαι στον ΟΗΕ, ή απλά
επειδή
:58:43
δεν θα σε συγχωρούσα ποτέ αν δεν μου
τηλεφωνούσες;
:58:45
Και τα δύο.
:58:48
Πες μου.
:58:49
Τι γνωρίζεις για την Καμπότζη;
:58:52
Γίνεται εμφύλιος πόλεμος εκεί,
:58:55
η συμμαχία κομμουνιστικών δυνάμεων της
οποίας ηγούνται οι Κόκκινοι Χμέρ
:58:58
εναντίον των Βιετναμέζων κομμουνιστών που
βρίσκονται στην κυβέρνηση.
:59:01
Πιστεύω πως αυτό οι βρετανοί το αποκαλούν
πολιτική ειρωνεία.
:59:03
Ναι. Λοιπόν, ο Νικ το αποκαλεί παρτούζα.
:59:06
Αλλά πάλι αυτός είναι ο Νικ,
:59:07
δεν μασάει τα λόγια του.
:59:09
Τι κάνει;
:59:11
Είναι καλά;
:59:14
Είναι ο Νικ.
:59:16
Δική του ιδέα ήταν να έρθεις εδώ;
:59:19
Οχι. Οχι, και των δύο μας.
:59:21
Εννοώ, εγώ... ήθελα να σε δω έτσι κι αλλιώς,
:59:24
και ξέρεις, ότι πάντα το κάνω αυτό...
:59:28
Ο Νικ δεν ρίχνει μπάλλα... ούτε για να σώσει τη
ζωή του.
:59:31
Το είδες αυτό.
:59:33
Συγνώμη, τι τι τι έλεγα;
:59:35
Καμπότζη.
:59:37
Α, σωστά.
:59:38
Λοιπόν... σύμφωνα με την Ουάσινγκτον,
:59:40
το μέρος δεν υφίσταται επισήμως,
:59:42
παρόλο που περίπου μισό εκατομμύριο
άνθρωποι εκεί
:59:44
ζουν υπό την κυριαρχία των Κόκκινων Χμέρ.
:59:46
Δυσεντερία, ιλαρά,
:59:47
πνευμονία, εμβόλιο ούτε για δείγμα βέβαια,
:59:50
οπότε οι θάνατοι εκτιμούνται ως 15 με 20 άτομα
την ημέρα
:59:52
σε κάθε χωριό, και υπάρχουν και νάρκες, πάρα
πολλές.
:59:56
Οπότε, έχουμε ανάπηρους χωρίς πρόσθετα
μέλη.
:59:59
Δεν είναι χαρούμενος τόπος.