1:00:01
Het is geen vrolijke plaats.
1:00:03
Wat heb je nodig?
1:00:04
Ik heb een lading
voorraden samengestoken,
1:00:06
vaccins, medicijnen, het gebruikelijke.
1:00:08
Maar er is daar zoveel corruptie,
dus ik vroeg me af,
1:00:13
ik bedoel, het zou handig zijn...
1:00:15
Elliott, zeg het gewoon.
1:00:18
Als we er een VN stempel
konden opzetten.
1:00:21
Ik bedoel, de VN naam
betekent nog steeds iets.
1:00:24
Weet je, een klein beetje
extra bescherming.
1:00:26
Natuurlijk zou ik de volledige
verantwoordelijkheid op me nemen.
1:00:28
Jij moet gewoon
het papierwerk doen.
1:00:29
We hebben vrachten
naar Thailand en Cambodja.
1:00:33
Dus plaats ik je naam op de lijst.
1:00:38
Dank je.
1:00:39
En ik doe mee.
Ik zie het door de vingers.
1:00:41
Nee, dat hoeft niet.
1:00:42
Ik weet het, maar ik doe het nu.
1:00:43
Ja, maar Cambodja
is anders.
1:00:46
Ik zie het door de vingers.
1:01:10
Dus, wat is het,
wat willen ze?
1:01:12
Geld, Juffrouw Sarah.
1:01:13
Shit. Als ze jou zien,
zullen ze meer willen.
1:01:15
Altijd meer geld hè?
1:01:20
Ik speel hun spelletjes niet.
- Wat?
1:01:22
Ik geef hen niet meer geld.
1:01:23
Ze willen hun geld.
1:01:25
Ze hebben al
tien procent gekregen...
1:01:26
die in het contract staan.
- Het contract is klote, je betaalt.
1:01:31
Nee.
- Juffrouw Sarah.
1:01:32
Ik geef hen niet nog meer geld.
1:01:34
Ze hebben meer nodig, jij betaalt.
Je kan geen nee zeggen.
1:01:36
Zeg hen dat ze de
rest van die lading...
1:01:37
nu meteen van de boot halen.
- Of wat?
1:01:39
Wat ga je doen?
1:01:40
Dit is geen Chelsea voetbal.
1:01:41
Dit is Cambodja.
1:01:43
Je betaalt. Je moet betalen.