:25:01
Oké.
:25:05
Bedankt.
:25:10
Misschien vluchten we allemaal
wel voor iets...
:25:15
maar ik zie nu in dat
er niets valt te vrezen...
:25:18
dat de wereld waar we ons aan klampen,
dat het leven dat we liefhebben,
:25:22
een deel zijn van iets groters,
iets belangrijkers.
:25:27
Wanneer ik naar mijn kinderen kijk,
zie ik het zo duidelijk...
:25:31
Die hoop...
:25:32
De kans op leven...
:25:35
En ik weet dat
het het vechten waard is.
:25:38
De bruiloft was schitterend.
:25:41
ledereen kwam...
:25:43
de dwergen, en de dieren van het bos...
:25:46
en er waren tranen van vreugde...
:25:47
en liederen over geluk...
:25:49
en de prins en prinses...
:25:51
leefden nog lang en gelukkig.
:25:54
Hoe loopt het echt af, mam?
:25:57
Hoe bedoel je?
:25:58
Wat denk jij dat er gebeurt, schat?
:26:00
Ze wordt wakker,
kijkt naar de prins...
:26:04
en denkt 'bah'.
:26:09
Hallo.
:26:11
Hé, Henry. Met Charlotte.
Is Sarah er?
:26:13
Charlotte, hé.
:26:14
Ze is boven bij de kinderen.
:26:16
Kan ik een bericht doorgeven?
:26:17
Ja is goed.
Zou je haar...
:26:20
willen vertellen dat
ik haar straks terugbel?
:26:24
Ik kan een bericht doorgeven.
:26:27
Nou, vertel haar dan maar dat
ik nieuws voor haar heb...
:26:31
en dat ik dat morgenochtend
naar haar toe fax.
:26:35
Oké?
:26:36
Ja is goed.
:26:38
Ik zal het doorgeven.
:26:39
Bedankt, Henry. Doei.
:26:42
Doei.
:26:56
Dat was Charlotte.
:26:58
Ze zei dat ze nieuws had.