:02:12
Mijn hele leven...
:02:13
leek het alsof ik op de verkeerde plaats
op de verkeerde tijd was.
:02:16
Mijn opa, Stanley Yelnats II...
:02:19
zegt dat het door een 150
jaar oude vloek komt.
:02:22
Ik geloof niet zo in deze familie vloek...
:02:24
maar wanneer er iets mis gaat...
:02:27
helpt het als je iets de schuld kan geven.
:02:30
En voor mij ging er een hoop verkeerd.
:02:35
Opa zegt dat ons lot vaststaat is.
:02:38
Kan het dat een paar schoenen die uit de lucht
vallen, werkelijk een deel van mijn lot zijn?
:02:43
Kom hier, jongen.
- Stop.
:02:45
Heb jij die schoenen gestolen?
- Ik heb niets gedaan, agent.
:02:48
Hoe heet je?
- Stanley.
:02:49
Stanley Yelnats IV.
:02:50
Ziet u, mijn vader, Stanley Yelnats III...
:02:53
is uitvinder en de laatste paar jaar...
:02:55
probeert hij een middel te vinden
tegen stinkvoeten.
:02:59
Ik ben blij dat jullie er zijn.
De hele verdieping ruikt naar stinkvoeten.
:03:07
Wat hebben jullie mijn Stanley aangedaan?
:03:09
Maak je niet druk,
het is maar een blauwe plek.
:03:12
Ik zou graag meteen willen zeggen, dat dit een vergissing is.
:03:15
Zeg niets totdat we met onze
advocaat gesproken hebben.
:03:18
Jullie zullen het bezuren dat je
het pad van Stanley Yelnats gekruist hebt.
:03:21
Laat me dat eens zien.
- Ruk het niet zo uit zijn handen
:03:23
Waarom niet?
- Omdat je hem kwaad zult maken.
:03:26
Wil je een stukje cake?
- Neem me niet kwalijk.
:03:28
Hebben we cake?
- Wat dacht je van koffie?
:03:38
Dat noem ik nou mooie schoenen.
:03:41
Mag ik aan je schoen ruiken?
:03:43
Wat als jij je schoen uitdoet,
en ik gewoon...
:03:46
Controleer de slaapkamer.
:03:47
Wacht 's even!
Waar ga je heen?
:03:49
Dit bevel is niet gerechtvaardigd!
:03:51
Dit houdt geen stand
in de rechtbank.
:03:53
Hier is het.
We hebben hem.
:03:56
We delen de kamer.
Hoe weet je dat het niet van mij is?