:29:01
Het was zo zielig.
Het was als...
:29:03
bijna gedood worden door een bruidssluier.
:29:07
Tragisch, niet?
:29:09
Mijn God!
En hun geloften?
:29:12
Was vader zo'n nietsnut
toen jullie gingen trouwen?
:29:17
Het spijt me.
:29:24
Je vader is geen nietsnut.
:29:28
Ook al deed hij zich op onze
bruiloft voor als eentje.
:29:32
Hij stond erop om een
poeder-blauwe smoking te dragen.
:29:45
Waarom gaan mensen dan
in godsnaam trouwen?
:29:47
We weten
dat ze tegen elkaar liegen,
:29:49
maar liegen ze ook
tegen zichzelf?
:29:53
Hoe kun je beloven dat je voor altijd
hetzelfde zult voelen?
:30:01
Soms veranderen dingen, Halley.
:30:08
Dit huis is veel te groot
voor ons tweeën, niet?
:30:15
Wat?
- Je gaat snel studeren.
:30:17
Mam... bijna twee jaar
is niet zo snel.
:30:20
Ik wil om efficiëntie gaan denken.
:30:23
Misschien moeten we het
huis verkopen.
:30:26
Ik ben in dit huis opgegroeid.
:30:28
Ja, en er zijn goede
herinneringen in dit huis.
:30:31
Dit is mijn huis.
:30:32
Ik begrijp hoe je je voelt,
maar het leven verandert.
:30:36
Dit is belachelijk, mam!
Kom op!
:30:43
En ik wil hier niet alleen wonen.