:07:01
Ik snap niet hoe je ons dit
kon aandoen.
:07:08
Had je niet aan de baby kunnen denken?
- Dat heb ik gedaan.
:07:11
Ik vroeg me af of ik hem echt...
:07:14
op deze wereld wilde zetten.
:07:17
In een gebroken gezin.
:07:20
En nu geef je, net als iedereen,
mij de schuld.
:07:22
Nee.
:07:26
Ik geef mezelf de schuld...
:07:28
voor het geven
van het verkeerde antwoord.
:07:34
Moet je die kleur zien.
:07:37
Ik heb eraan gedacht om wat voor je
mee te nemen, maar ik was te boos.
:07:43
Dat is jammer.
:07:46
Het spijt me.
:07:53
Ik neem het niet op voor Charles-Henri.
Hij heeft zich vreselijk gedragen.
:07:57
Zoals zoveel echtgenoten.
:08:02
Maar een zwangere vrouw achterlaten
getuigt van slechte smaak.
:08:07
Slechte smaak was haar trouwen.
:08:10
Die meiden zijn niet zoals wij.
:08:14
We kunnen ze geen savoir-vivre
of goede manieren bijbrengen.
:08:17
Dat vinden ze belachelijk.
Ze vertrouwen alleen op hun instinct.
:08:22
Hun gevoelens.
En waar leidt dat toe?
:08:24
Onbeheersbare emoties.
- Verlangen.
:08:28
En nu is mijn idiote broer...
:08:32
aan het rommelen met haar zus.
:08:34
Zij is ook perfect in staat
haar polsen door te snijden.
:08:38
Het is mijn probleem niet,
maar dat van zijn vrouw.
:08:40
Ik heb mijn handen vol aan
Charles-Henri en z'n Amerikaanse.
:08:44
Ik vrees het ergste van zijn Kozak.
:08:47
Jij weet je wel te gedragen.
:08:50
Het is een kwestie van zelfbeheersing.
:08:53
Ik haat het als mensen zich laten gaan.
:08:57
Jij komt tenminste niet
in het ziekenhuis terecht.